عشق ماندگار نیست… ولی ماندگار عشق است

دوستت دارم

به گوشت می رسه روزی که بعد از تو چی شد حالم

چه جوری گریه می کردم که از تو دست بردارم

نشد گریه کنم پیشت نخواستم بد شه رفتارم

نمی خواستم بفهمی تو که من طاقت نمی یارم

دلم واسه خودم می سوخت برای قلب درگیرم

یه روز تو خنده هات گفتی تو می مونی و من میرم

چشم های بسته ی تورو، با بوسه بازش می کنم

قلب شکسته ی تورو، خودم نوازش می کنم

نمی زارم تنگ غروب، دلت بگیره از کسی

تا وقتی من کنارتم، به هر چی می خوای می رسی

خودم بغل می گیرمت، پر می شم از عطر تنت

کاشکی تو هم بفهمی که، می میرم از نبودنت

خودم به جای تو شب ها، بهونه هات و می شمرم

جای تو گریه می کنم، جای تو غصه می خورم

تو حس عاشق شدنی حس رسیدن به اوج

مث رهایی از قفس یا ساحل امن یه موج

آرامش نگاه تو، من و به بند می کشه

بذار دل تنهای من دوباره عاشقت بشه

آسون وداع کردم باهات با این که می‌مردم برات
كاشكي نمیذاشتم بری کاشکی می‌افتادم به پات

خواستم بگم ترکم نکن پیشم بمون ای نازنین
شرح پریشونیم‌و تو چشمای بارونيم ببین

امروز هم گذشت یه روز دیگه از روزهای  بي تو بودن

هنوز از این روزهای وحشتناک باقی مونده …

تنهای تنها میون این همه آدم سخته دلم میگیره وقتی بهش فکر میکنم

وقتي نگاه می کنم وتا فرسنگها کسی را پشت و پناهم نمی بینم

خسته شدم از این همه لبخند زورکی از این همه بهونه الکی

ای کاش یه ذره فقط یه ذره شهامت داشتم اونوقت واسه پنهون کردن  بغض تو گلوم

سرفه نمی کردم ونمی گفتم مثل اینکه سرما خوردم

اونوقت دیگه بهونه  اشكام رفتن پشه تو چشمم نبود

خسته ام از جواب دادن های  دروغکی از اینکه به دروغ بخندمو اعلام رضایت بکنم

 تا کسی نفهمه روزگارم عالیه برای سوختن برای نابودی

من به اینا کار ندارم دلم واسه تو تنگ شده

از تو دلگیرم که نیستی کنارم . من دارم می‌میرم تو کجایی من باز بی قرارم

میدونی جز تو کسی رو ندارم. باورم نمیشه اینقدر آسون رفتی از کنارم

سراب رد پای تو کجای جاده پیدا شد

کجا دستاتو گم کردم که پایان من اینجا شد

کجای قصه خوابیدی که من تو گریه بیدارم

که هر شب حرم دستاتو به آغوشم بدهکارم

معناي دوم عشق

            قرار بود بمونی کنار غرورم                                                                                                                                        نگو قسمت اینه نگو از تو دورم         

      قرار بود بیای توی بی کسی هام                                                                                                                 یه کاری کنی واسه دلواپسی هام

چقدر بغض کردم کنارم                  هزار بار دلم خواست بمونم نبودی  

نبودی ببینی چقدر سوت و چقدر بی قرارم چقدر بی عبورم              

خودت نیستی اما غمت میخندم به بغضی که توی گلومه

دیگه هیچ امیدی به برگشتنت اینو من نمیگم خم جاده میگه        

شقیقت سفیده داری پیر         چقدر آینه حرفاشو ساده میگه      

نه التماس می‌کنم

نه خیره خیره نگاهت

فقط آه می‌کشم و سکوت میکنم

همین آه برای تمام زندگی‌ ات کافیست

من از اسمان بی انتها زیباترین ستاره را خواهم چید

و ان را با رشته ای از عشق بر گردن خواهم اویخت

تا همیشه نشانی از تو داشته باشم

من از میان تمام گلهای دنیا

شاخه ای از گل شقایق را به تو خواهم داد

تا احساسم را بدون سختی گفته باشم

حواسم هست

که خیلی وقت است

نگاهت به تنهاییم نیست

خودت را آزار می دهی یا مرا!؟ 

یک جفت چشم سیاه

یک جفت چشم آسمانی

یک جفت چشم سبز

خیلی ها برای اینها شعر مینویسند

اما تو

صاحب آن چشم های قهوه ای ساده هستی

که شعرت را

تنها من میدا

باران که می بارد ...

بغض هم در چشمان من می شکند ...

و قطره های اشک من گم می شود در قطره های باران ...

و این چنین است که

کسی اشکهایم را نمی بیند ...

                                           نبودنت هم زيباست     

           وقتی                                             
                                                                   خيال باز آمدنت                                                                                                                   در سرم پرسه ميزند.                                                                         

من که با نغمه ی پر سوز تو عادت دارم
باز از چشم سیاه تو شفاعت دارم
گرچه لبخند تو دیریست زیادم رفته
من به سرفصل نگاه تو ارادت دارم .

مرا به خانه دلت مهمان کن!
که امن ترین مکان است
برای گریستن.
چرا که حرمتِ گریه را می دانی

عاشقم اهل همین کوچه ی بن بست کناری

که تو از پنجره اش پای به قلب من دیوانه نهادی

تو کجا،کوچه کجا، پنچره ی بازکجا

من کجا ،عشق کجا، طاقت آغاز کجا

تو به لبخند و نگاهی

من دلداده به آهی

بنشستیم، تو در قلب و من خسته به چاهی

گنه از کیست؟

ار آن پنجره باز؟

از آن چشم گنه کار؟

از آن خنده معصوم؟

   بعضی وقتا دلم می خواد                                 دستمُ بذارم زیر چونم
      چشم تو چشم خدا بشم                                    زل بزنم و بهش بگم
          خب که چي مثلا ...

بي تو هرگز نمي شود تكرار،

لذت بوسه هاي پنهاني...

در همان لحظه ها كه مي گفتي،
پاي حرفت هميشه مي ماني...

رفتنت بهانه نمي خواهد

بهـانه های مانـدني  که تمام شود

كافي نيست

در ساحل کنار دریا ایستاده
هوای سرد ,
صدای موج
انتظار انتظار انتظار
... ... به خودت می آیی ,
یادت می آید دیگر نه کسی است که از پشت بغلت کند ,
نه دستی که شانه هایت را بگیرد ,
نه صدائی که قشنگ تر از صدای دریا باشد
این یعنی نبودنت.

وتنها بودن

قـدرت ميخواهد
اين قــدرت راكسي به من داد

که روزی مي گفت  :

تنهايت نمی گذارم!!

يک لحظه سکوت کرد و حرفش را خورد, بغضي نفس و گلوي او را آزرد
...مي خواست که عشق را نمايان نکند، اشک آمد و باز آبرويش را برد

ز مردم دل بکن یاد خدا کن

خدا را وقت تنهایی صدا کن

در آن حالت که اشکت می چکد گرم

غنیمت دان و ما را هم دعا کن

اس ام اس شب قدر

قرآن به جز از وصف علی آیه ندارد

ایمان به جز ازعشق علی پایه ندارد

گفتم بروم سایه لطفش بنشینم

گفتا که علی نور بود سایه ندارد

صفاي اشك                                                                              

                                                                       وفاي غم

غصه نخور ، اي دل بي كسم

گريه نكن گلم ، همه كسم

رسم دنيا بي وفاييه

دلكم

دل من ، بغضتو بشكن

غريبگي نكن با من

ببار مثل ابر بهار

...دل من

اونيكه تو رو شكسته ،

خدا جوابشو مي ده ،

ببار مثل ابر بهار

به وسعت نديدن نگاهت خسته ام

طاقت دوري ندارم

چگونه بشكافم فاصله هاي تمام نشدني جدايي را

چگونه بشكنم ثانيه هاي سنگين دوري را

    هیچ کس تنهائيم را حس نکرد          بركه طوفانيم را حس نکرد

او که سامان غزل هايم از اوست       بی سر و سامانيم را حس نکرد

دوباره شب شد و رفتم به ناکجای خودم

به گریه های صمیمی به انتهای خودم

تمام عاطفه ام را به شعر می سپرم

و ناله می کنم اما فقط برای خودم

خدايا ...        

عاشقان را با غم عشق آشنا كن    

به غم هاي دگر غير از غم عشقت رها كن 

     تو خود گفتي كه در قلب شكسته لانه داري

ببين قلبم شكسته جانا به عهد خود وفا كن  

              يكي بود يكي نبود

                            يه پرنده خسته بود

                                            مثل تنهايي ماه

                                                        تو خودش نشسته بود 

خدايادستم به اسمانت نميرسداماتوكه دستت به زمين ميرسد

بلندم كن....

خدايا...

یکی بود تو قصمون وفا نکرد ...

رفت و پشت سرشم نگاه نکرد ...

یکی بود زندگیشو هوس سوزوند ...

آبروش رفت و دیگه اینجا نموند ...

یکی بود یکی نبود و یک پری ...

یه بغل عاشقی های سرسری ...

کی بود اون که طاقت گریه نداشت ...

عاشق هوس شد و تنهام گذاشت ...

کی بود کی بود اون تو بودی ...

کاشکی از اول نبودی ...

شاید باید می فهمیدم که قلب تو پر از ریاست ...

دوست دارم گفتن تو درست مثل باد هواست

با تو که حرف می زنم ، صدامو صاف می کنم
دارم به زیبایی تو ، باز اعتراف می کنم
با تو که حرف می زنم ، آینده ی من روشنه
دنیام دستای توئه ، که توی دستای منه
ثانیه ها کنار تو ، به مردن عادت می کنن
حتی به راه رفتن ما ، همه حسادت می کنن
وقتی بهم زل می زنی ، دیگه نفس نمی کشم
اونقدر آرومم پیش تو ، می ترسم از آرامشم
ثانیه ها کنار تو ، به مردن عادت می کنن
حتی به راه رفتن ما ، همه حسادت می کنن